Back Kerberos (mitologie) Afrikaans Cerbero (mitolochía) AN سيربيروس Arabic Cerberu AST Цербер Bashkir Kerberos BAR Цэрбер Byelorussian Цербер Bulgarian Kerberos Breton Kerber BS

Kerber (mifologiya)

Kerber
q.yun. Κέρβερος
Mifologiya Yunan
Yunanca adı Κέρβερος
Atası Tifon [1]
Anası Exidna [1]
Qardaşı və bacısı Hidra, Ximera
Əlaqəli personajlar Aid, Herakl
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Kerber, Serber'[2] (yun. Κέρβερος) — yunan mifologiyasında[3] Tifon və Exidna[1] (yaxud Tartar və Geya[4]) tərəfindən törənmiş, Aidin axirət dünyasının girəcəyinin gözətçisi,[5][6] dirilərin içəri girməsini, ölülərin isə geriyə həyata qayıtmasını əngəlləyən mifik üçbaşlı, ilan quyruqlu köpək. Digər mənbələrdə 50[7] və 100,[8] bəzi incəsənət əsərlərində 2 başlı köpək kimi təsvir olunur.[9]

Persefona onu qardaş kimi qəbul etmişdir.[10] Herakl Hermes və Afinanın köməyi ilə ona qalib gəlmişdir.[11][12] Kerber gün işığından qusub, öyüdüyü üçün ondan gizlənərmiş. Heraklın aldadıb axirətdən gün işığına çıxartmış olduğu üçbaşlı köpək Kerber gün şüalarına tab gətirməyib quduzluqla qusaraq ifraz etdiyi seliyin torpağa düşməsindən zəhərli akonit[13] otu göyərmişdir. Bu hadisə Akoni şəhəri yaxınlığında baş verdiyindən bitki də belə adlandırılmışdır.

  1. ↑ 1 2 3 Гесиод. Теогония 310; Гигин. Мифы 151
  2. ↑ в русский язык в XVIII веке вошла форма Цербер в соответствии с позднелатинским произношением; однако начиная с 1920-х годов в переводах с древнегреческого и антиковедческих исследованиях доминирует форма Кербер
  3. ↑ Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.1. С.640
  4. ↑ Примечания М. Л. Гаспарова в кн. Пиндар. Вакхилид. Оды. Фрагменты. М., 1980. С.480
  5. ↑ Гесиод. Теогония 769—774
  6. ↑ https://web.archive.org - Yargının Cerberus'u ve kanun önünde daha eşitler. İstifadə tarixi:20.05.2024
  7. ↑ Гесиод. Теогония 312
  8. ↑ Гораций. Оды II 13, 33
  9. ↑ Примечания В. Г. Боруховича в кн. Аполлодор. Мифологическая библиотека. Л., 1972. С.154; Клейн Л. С. Анатомия "Илиады". СПб., 1998. С.351
  10. ↑ Диодор Сицилийский. Историческая библиотека IV 25, 1; 26, 1
  11. ↑ Еврипид. Геракл 613—615
  12. ↑ Гомер. Одиссея XI 623—626, у Гомера трехглавость не упомянута, у Жуковского неточно
  13. ↑ Овидий. Метаморфозы VII 419; Первый Ватиканский мифограф I 57, 2

Developed by StudentB